RENKLER

Hepimiz bir renk ararız hayatımızda .Mesela ben hep saçma derece üzüntünün rengini aradım .Mutlu olsamda ,bazen güzel kapılar bana açılsada ,bunları farkında olduğum halde ben hep beni üzen mutluluklarımın ardından gittim.

Mutluluklarımda da hep bir hadise aradım , yok ise çıkarttım . Deliler gibi zevk alıyorum heralde üzüntünün renginden . Korkmuyorum üzüntüden . Peki üzüntünün rengi ne ?

Siyah mı ? Zıttı olsun madem . Beyaz mı ? Hayır üzüntünün rengi ya kırmızı ya da su mavisi şeffaf bir renk. Evet ben bu renkleri seviyorum ve üzülmekten , üzmekten korkmuyorum tehlikeli bir insan da değilim asıl tehlikeli olan insanlar mutluluğun peşinden giden insanlardır sonu mutluluk olan bir yol ne olursa olsun mutluluk. Genelde bu insanlar gücün rengini sever çünkü muıtluluk güçtür güçlüysen mutlu olursun eğer güçsüzsen bir merdiven boşluğunda veyahut köprü altında titremeye mecbursundur. Şimdi bir ikilemde kaldınız değil mi ? Sende üzgün ve güçsüz olduğunu söylüyorsun peki ya sen merdiven boşluğunda mı , yoksa köprü altındamısın ? Ben şu an Bilgisayar masamda elllerim klavyede görüş alanımda bilgisayar ekranım ve sıcacık çayımım bulunduğu sıcacık bir odadayım ama bu benim güçlü olduğum anlamına gelmez. Bedenler değil yüreklerden bahsettim ben benim yüreğim köprü altında veya merdiven boşluğunda en azından öyle hissediyorum buda beni güçsüz ve mutsuz bir insan yapar evet ben mutlu gözükebiliyorum ama öyle hissedemiyorum beni tek mutlu eden şey merdiven boşluğunda mı yoksa köprü altında mı titreyeceğim ? Bir seçim hakkında sahip olmak.